Izolacja odnosi się do układania określonych geosyntetyków pomiędzy dwoma różnymi geomateriałami, aby uniknąć mieszania. Podstawowym materiałem izolacyjnym są geotekstylia. Główne funkcje i obszary zastosowań technologii izolacji geowłóknin obejmują następujące aspekty:
(1) W projekcie podtorza kolejowego geowłóknina jest układana pomiędzy podsypką a drobnoziarnistym gruntem fundamentowym; Typowym przypadkiem izolacji geotekstylnej jest ułożenie geowłókniny pomiędzy gruboziarnistym podtorzem a warstwą wypełnienia podłoża z miękkiego gruntu.
(2) W inżynierii podtorza autostradowego geotekstylia umieszcza się pomiędzy warstwą poduszki żwirowej a podłożem z miękkiego gruntu lub pomiędzy warstwą żwiru drenażowego a fundamentem wypełniającym, aby uniknąć mieszania się gruboziarnistych i drobnych materiałów gruntowych i zapewnić projektową grubość grubego gruntu -ziarnista warstwa materiału. i ogólną funkcjonalność.
(3) Na obszarach o wysokim poziomie wód gruntowych technologia izolacji geotekstylnej jest skutecznym środkiem kontroli mieszania się błota z podtorza drogowego i kolejowego.
(4) Układanie geowłókniny pod poduszką pomiędzy budynkiem lub konstrukcją a fundamentem z miękkiego gruntu może pełnić rolę izolacji sejsmicznej.
(5) Geotekstylna bariera wodna może blokować kapilarny kanał wodny. Na niektórych obszarach o wysokim poziomie wód gruntowych można go stosować w celu zapobiegania zasoleniu gleby lub przemarznięciu fundamentów.
Kiedy w projektowaniu izolacji sejsmicznej stosowane są geotekstylia, nie jest to tylko prosty problem „izolacji”. Z roli wspomnianej geowłókniny warstwy izolacyjnej wiąże się ona także z funkcjami filtracji odwrotnej, drenażu i wzmacniania geotekstyliów w praktycznych zastosowaniach inżynierskich. Dlatego stosując technologię izolacji geotekstyliów, należy przeanalizować specyficzne warunki inżynierskie pod wieloma względami. Oprócz właściwości fizycznych i mechanicznych geowłókniny należy również rozważyć, czy geowłóknina wymaga odwrotnej filtracji i drenażu.
Inne powszechnie stosowane materiały do izolacji sejsmicznej to geomembrana, geowłóknina kompozytowa, geomembrana kompozytowa, nowa warstwa izolacyjna z poliuretanu i polimocznika itp. Geotekstylia wzmocnione tkaniną, włókniną lub tkaniną nazywane są geowłókninami kompozytowymi. Jest to geowłóknina składająca się z dwóch lub więcej materiałów lub procesów. Nie tylko zachowuje zalety materiału jednowarstwowego przed złożeniem, ale także w różnym stopniu wyrównuje jego wady. Podczas użytkowania jego komponenty mogą w pełni wykorzystać zalety funkcji uzupełniających i lepiej spełniać specjalne wymagania projektu.
Szybki rozwój materiałów polimerowych położył podwaliny pod pojawienie się nowych materiałów do izolacji sejsmicznej w inżynierii lądowej i wodnej. Poliuretanowy materiał polimerowy to polimer zawierający grupy uretanowe w głównym łańcuchu cząsteczki. Polimer blokowy, którego łańcuch molekularny zawiera fazę międzyfazową z segmentem miękkim i segmentem twardym. Elastomer utworzony z materiału poliuretanowego o dobrych właściwościach reologicznych po utwardzeniu ma dobrą zdolność koordynacji odkształceń, przyczepność i nieprzepuszczalność, a jego wytrzymałość na ściskanie jest wysoka i regulowana. Polimocznik jest materiałem polimerowym powstałym w wyniku reakcji składnika izocyjanianowego i składnika związku aminowego. Materiał jest wysoce hydrofobowy i niewrażliwy na wilgoć otoczenia. Można go nawet natryskiwać na wodę, tworząc film. Może normalnie pracować w wyjątkowo trudnych warunkach środowiskowych. Dlatego poliuretan i polimocznik stały się nowym rodzajem materiału barierowego w leczeniu nowych nawierzchni drogowych i chorób nawierzchni drogowych.
Czas publikacji: 10 marca 2022 r