W jaki sposób kratka z włókna szklanego zapobiega pęknięciom odbiciowym na drodze?

Aby rozwiązać problem pęknięć odbiciowych spowodowanych przekształceniem nawierzchni sztywnej w nawierzchnię elastyczną, przy projektowaniu projektów przebudowy autostrad powszechnie stosuje się wydajność siatki z włókna szklanego. Zwiększa to żywotność nawierzchni drogi. Geosiatka z włókna szklanego to materiał geokompozytowy wykonany z włókna szklanego w specjalnym procesie powlekania. Głównymi składnikami włókna szklanego są: tlenek krzemu, który jest materiałem nieorganicznym. Jego właściwości fizyczne i chemiczne są wyjątkowo stabilne, ma wysoką wytrzymałość, wysoki moduł, brak długotrwałego pełzania, dobrą odporność na zużycie i stabilność termiczną. Dzięki pokryciu powierzchni specjalnie modyfikowanym asfaltem posiada ona podwójne właściwości kompozytowe, co znacznie poprawia odporność geosiatki na zużycie i ścinanie. Geosiatka z włókna szklanego wykonana jest z włókna szklanego, które charakteryzuje się dużą odpornością na odkształcenia, a wydłużenie przy zerwaniu wynosi niecałe 3%. Jako materiał wzmacniający niezwykle ważna jest odporność na odkształcenia pod długotrwałym obciążeniem, czyli odporność na pełzanie. Włókno szklane nie ulega pełzaniu, co gwarantuje, że produkt może zachować swoje właściwości przez długi czas. Ponieważ temperatura topnienia włókna szklanego przekracza 1000°C, gwarantuje to, że geosiatka z włókna szklanego wytrzymuje wyższe temperatury podczas układania nawierzchni i ma dobrą stabilność termiczną. Materiał pokryty geosiatką z włókna szklanego w procesie obróbki końcowej jest przeznaczony dla mieszanki asfaltowej, a każde włókno jest w pełni powlekane, co ma wysoką kompatybilność z asfaltem, zapewniając w ten sposób, że geosiatka z włókna szklanego może być. Warstwa asfaltu będzie nie będzie izolowany od mieszanki asfaltowej, ale będzie mocno połączony. Po pokryciu specjalnym środkiem do obróbki końcowej geosiatka z włókna szklanego jest odporna na różne zużycie fizyczne i erozję chemiczną, a także erozję biologiczną i zmiany klimatyczne, zapewniając, że nie ma to wpływu na jej działanie.